28.10.2023 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.

İlk meal okumaya başladığım zamanlar Kasas suresinde Hz Musa kıssasını okurken o yaşananları aklım almamış ve demiştim ki cahilce; “böyle insanlık dışı olaylar artık bu çağda yaşanmaz. Yani bunları okuyorum ama işte geçmiş bir hikaye gibi okuyorum. Zamanımıza çok ta bir faydası yok ama tarihi de bilmek lazım” gibi bir kafayla, “vay be eski insanlar ne kadar canavarlaşabilmişler” diyerek okumuştum. Sanki artık bilim, teknoloji, insan hakları çok gelişmiş de insan insana bunu öyle gözüne soka soka yapamaz,bir geri durur sanmıştım. Sonra malum 28şubat ve bangır bangır çalınan haklarım. Sonra Suriye savaşı. Sonra darbe. Sonra pandemi, derken baya bir görmüş geçirmiş insan yaşına gelirken tanımaya başladım dünyayı, insanı ve her şeyin ortasında kendi acizliğimi. Zulmün ve insanlık dışı eylemlerin hep olduğunu, olacağını yavaş yavaş öğrendim, içim kanaya kanaya. Bilimin ve teknolojinin acizliğini pandemi öğretse de insanlığın bu acımasızlığı ve ne kadar canavarlaşabileceğini dün gece çok acı bir şekilde öğrendim. Allahım daha kötüsü de vardır biliyorum artık ama gösterme ne olur!!!. Gazabından merhametine sığınıyoruz…
Ve artık biliyorum hikaye değilmiş yaşananlar. İnsan böyle de acımasız bir varlıkmış. Oysa bir zamanlar terör saldırısından sonra kolkola yürüyerek dünyaya insanlık dersi vermişlerdi büyük büyük liderler. Ben de inanmıştım insanlığın geleceğine. Hayaller kurmaya başlamıştım birlikte yaşanabileceğine, insanlığın kazanacağına dair.
Şimdi ise kolkola, elele vererek acımasızca masumları katledip soykırımın nasıl yapıldığını insanlığa bir kez daha gösterdikleri bu korkunç gecenin ardından acizliğimin öfkesi, acımın korkunçluğu ile öylece kalakaldım.

Bakara-30da; Hani Rabbin meleklere, “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım” demişti. Onlar, “Biz seni övgü ile tesbih ederken ve senin kutsallığını dile getirip dururken orada fesat çıkaracak ve kan dökecek birini mi yaratacaksın?” dediler. Allah “Şüphe yok ki, ben sizin bilmediklerinizi bilirim” diye buyurduğun gibi sen bilirsin biz bilmiyoruz Yarabbi. Diner mi bu korkunç gecenin acısı? Biz ne yapacağız onca acı, öfke, utançla? Kaldı omuzlarımızda bu yaşamak suçu bütün ağırlığıyla.
Biz bittik yetiş ya Rabbi!!!