31.12.2023 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.
Çocukluğumun pasta tarifini veriyorum. Malzemeler: 5 yumurta, bir kase şeker, bir kase un. Önce yumurtaların beyazı sarısından ayrılır. Sonra 5 yumurta beyazı çırpıldıkça çırpılır. Biri yorulunca,evdeki bir diğeri alır ve çırpmaya devam eder. Kocaman bir köpük olana ve evdeki herkes yorulana kadar telle çırpılır. Sonra sırasıyla yumurta sarısı ve şeker katılır. Şekeri eritirken de ekip biraz yorulur. En son un katılacağı zaman kolay. Sadece bir karıştırır bırakırız. Sonra kalıp yağlanır ve pişirilir. Doğum günü olan çocuk için krema ile süslenir. Konu komşu toplanır afiyetle yenir. Mikser niye kullanmıyoruz diyenleri duyar gibiyim. Olmaz arkadaşlar o zamanlarda mikser yoktu ve zaten güzel olan da buydu. Konu komşunun çocuğun doğum günü için bir araya gelip bu kadar uğraşması. O sırada anlatılan hikayeler, gülüşmeler, kabın dibini kim sıyıracak diye itişmelerdi orda güzel olan. Ne zaman ki bu televizyonlar geldi evimizin orta yerine oturdu, üzerini özene bezene dantellerle süsledik o zaman başladı bizim eşyaya verdiğimiz önemler. Öncesinde eşya sadece bir nesneydi, ihtiyaç gidermek için vardı. İnsanlar az rahat etsin, yorulmasın diye başladı bütün telaş. Biz eşyaları satın almak için zaman, para, emek harcadıkça kıymeti arttı eşyanın. Bizim eşyaya verdiğimiz kıymet arttıkça da her şeyle nesne üzerinden ilişki kurmaya başladık. Karşımızdakini işimize yaradığı, bizim istediklerimizi yaptığı müddetçe hayatımızda tuttuk. Kullanım süresi dolanları imha için ayırdık. Ne tamir ne bakım vermek istemedik. Kullan at ilişkiler daha pratikti. Diğer türlüsü emek isteyecek, hatır, gönül isteyecekti. Bizim onlara zamanımız hiç yoktu. Ama bu zamanla tükettiklerimiz sadece karşımızdakiler olmadı. Biz de tükendik. İnsan insandan beslenirmiş unuttuk. Bizim o çocukluk anılarımızı güzel yapan oradaki nesnelerin varlığı ya da eksikliği değil oradaki ilişkiye, yaşanmışlığa verdiğimiz değermiş.
Ve insan insanın ancak yurdu olunca insan yaşadığını anlarmış ve tüketen bir makine olmaktan kurtulabilirmiş. Ne ilginç insan kendi yerine geçecek robotları üretmeden önce kendisini robotlaştırarak bir ön hazırlık yapmış olmuş. Robotlar da ilk kanı dökmüşken bu gidişe yeni yılda dur demek dileğiyle
