10.06.2024 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.

Wilhelm Schmid’in bu kitabına neşeyi sorguladığım bir anda birden başladım. Okuduğum kitaba ara verip bunu aldım elime ve bu hayattan neşe, sevinç duymayı o nasıl anlatmış okumak istedim. Başta zorlandım devam etmekte. Aklım yarım bırakmak istemediğim kitapta kaldı.
Kitap incecik. Bir solukta okunuyor. Cengiz Güleç hocamın hep derslerinde değindiği eudaimonia kavramı üzerinden değinmiş mutluluğa. Antik Yunan felsefesinde iyi ruh olarak adlandırılan bu kelimeye farklı felsefeciler farklı açılardan yaklaşmışlar. Sokrates erdemli olmak derken, Cengiz hocamın etkilendiği Stoacılar doğaya uygun yaşamak demişler. Wilhelm ise salıncak motifiyle farklı bir yerden bakmış konuya ve doygunluğun mutluluğu olarak tarif etmiş. Bu doygun olma haline, hayatı sadece eğlenceli taraflarıyla değil de bütün çehreleriyle kabullendiğimizde ulaşabileceğimizi söylemiş.
“Hayat kısadır, ne kadar uzun olursa olsun. İleriye doğru baktığımızda ebediyyen sürecek gibi görünür. Geriye doğru baktığımızda, fazla hızlı geçmiştir.”diyerek hayatın zamansallığını ve hazların geçiciliğini vurguluyor ve bu geçicilikte değiştirebileceğimiz sadece ona yaptığımız yorumdur diyor
Salıncak motifiyle hayatın dualitesine mahkumluğumuzu ve bir uçtan diğer uca salınımlarımızı anlatıyor. “Dışarının taleplerinin yorgunluğunu attığımız evimizdeki hayat ile ara ara evin daraltıcı havasından kaçtığımız dışarıdaki hayat arasında sallanıp durmak” diyor hayat için.
“Hayat hiç bir coşkuyu kaçırmamak demekse, tekrar nefes alabilmek için ayık olmaya mecbursunuz”diyor
Biz ne kadar hayatı tek kutuplu haz ve mutlulukla yaşamak istesek de bunun mümkün olamayacağını bize çok güzel hissettiriyor yazar. “En sevinçli hazlar da hayatın kutupsallığına diz çöktüremez” diyerek noktayı koyuyor. Salıncağın en yukarısındaki duyguların ancak aşağıya tekrar inip çıkmakla yeniden mümkün olacağını belirterek hayatı bütün kutuplarıyla yaşamanın altını iyice çiziyor.
Bu kitapla ilgili fikirler ilk aklına geldiğinde bunu eşiyle heyecanla paylaşıyor. O bunlara değinirken eşi ona kötü bir haber veriyor. Kitabın son kısımlarında ise bu kötü haberin sonrası var.
Aradığımız huzur için kabulle salınım öğrenmemiz gereken güzel bir dans gibi görünüyor…