22.04.2022 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.
Bugün buradan, hayatın beni getirdiği bu noktadan olmak istediğim ben ile olduğum ben arasındaki karmaşadan kafamı kaldırıp hayatıma bir bakınca görüyorum ki hayat aynı gemideki yolculuk gibiymiş…
Yani kaptan belli ve seni götüreceği yer de belli…
Sen bu yolculukta istersen yüklerini sırtında taşı, istersen kenara koy etrafını seyret, ister koş, ister otur seyret…
Hayat aslında bu yolculukta görmen gerekenleri görüp dokunman gerekenlere dokunmanmış ve kaptana güvenmekmiş…
Ve insan çoğu zaman kendi korku ve kaygı zindanlarını kendi oluşturup, içinde kendini hapsediyormuş…
Bazen de kendini tanıdığını sanıp iddiasından vuruluyormuş….
Son bir yılımı kendimce çözümsüz sandığım bir imtihanın içinde kendimi korku ve kaygı zindanıma hapsederek geçiriyordum ki aslında sorunun çözümsüzlüğünün aynı zamanda çözümünü içinde barındırdığını fark edip ezelin ve ebedin tek sahibine, kudret ve gücün sahibine havale edip teslim olmayı yeniden hatırladığımda çözülmesi bana yeniden tam teslimiyeti öğretti ki umarım hayatımın sonuna kadar unutmam…
Rabbimin her imtihanla bir muradı oluyor ve bize öğretmek istiyormuş. Ve benim bu çaresiz ve korkunç görünen imtihanım bile aslında Rabbimin bana teslimiyeti merhametle öğretişiymiş…
İnsan bedeni canlı ve canlılarla besleniyor. Ruhumuz ise sonsuz ve sonsuzluğu istiyor… sonlu meşgalelerimiz kısa süreli bizi oyalasa da uzun vadede ruhumuzu yoruyor…
Ruhumuz ezeli ve ebedi olmayana hasret ve Ona teslim oldukça huzur bulabiliyor ancak…
Zamanın ve mekanın sıkışıklığına takılmadan
gönüllerimize tam teslimiyeti öğretebilmek duasıyla…
