01.11.2021
Öyle çok konuşmak isterdim ki çocuklar hakkında.
Kendimi o kadar yetersiz hissettiğim ama bir o kadar da bütün dünyaya haykırmak istediğim bir konu çocuklar.. Belki 5 çocuk annesi olmam, belki de günlük hayatımda mesleğim gereği her yaştan çocukla muhatap olmam, belki kendi çocukluğumdaki yaralarım buna sebep bilmiyorum. Ama bütün dünyaya haykırmak istiyorum. Kişiliklerin, özsaygı ve öz sevginin oturduğu, büyümekte olan çocuklara sevgi ve saygının su ve ekmek kadar önemli olduğunu.
Bunu duyunca hepimiz tabii ki diyoruz kabul ediyoruz artık. Ama birkaç örnek vermek istiyorum.
Yazısı çirkin olduğu için emek verip güzel yazdığı gün öğretmeninin “bu senin yazın olamaz sil yeniden yaz” demesi masum mu?
Bu bilinçsizce yaptığımız bir değersizleştirme değil mi?
Ona yaptığına hatta sözüne saygı duymamak değil mi?
Bu sebeple özenmekten vazgeçip özellikle öğretmeni inansın diye çirkin yazan kızım haksız mı?
Yada çalıştığı halde yalan söylüyorsun çalışmamışsın denildiği zaman bir çocuk ne hisseder?
Yada sınıfta öfke nöbeti geçiren arkadaşını anlatan kızımın söylediklerinde o öğrenci haksız mı?
Çünkü kopya çekmediği halde ve bunu üstüne basarak belirttiği halde gözlüğünü temizlerken başka yerlere bakmış olabilirsin diye itham edilen çocuğun sözüne emeğine saygısızlık masum mu?
Bunları yetişkinlere yapabilir miyiz?
Bu kadar saygısızca büyütünce bu çocuklar bu değersizlikten nasıl kurtulacak?
Yada boğazına bakmak istediğim çocuğa annesinin hemen de sana şeker verecek diye yalan söylemesi.
Yada annesinin veya öğretmeninin okula gitmeyen çocuğuna yalandan rapor aldırmaya çalışması.
Her muayene etmeye çalıştığım çocuğa yapacaklarımı tek tek anlatıp dokunmasını istiyorum malzemelere ki canını yakmayacağımı anlasın diye.
Çocuklar çok kıymetli.
Ve onlar doğdukları ilk andan itibaren saygı ve sevgi dürüstlük hak eden bireyler.
Onlar kimsenin parçası eşyası yada egosunu tatmin edeceğini nesneler değil.
Bana, öğretmenine ve diğer büyüklerine onun saygı duyması gerektiği gibi onun etrafındaki bütün büyüklerinin de ona, varlığına, tercihlerine, kararlarına, yaptıklarına saygı duyması gerekiyor….
Rabbim peygamber ahlakıyla ahlaklanmayı nasip etsin..
