30.12.2022 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.
Dostum bir video göndermiş. Kahveni yap ta izle, seni sevdiğimi de aklında tut demiş. Koştum kahvemi yaptım ve onun sevgisi yüreğimde, yüzümde gülümseme izledim. Tabii araya hasta da alarak zamana yayarak izleyebildim.
Yeni yılla birlikte hepimizde bir yaptıklarımızı, yapacaklarımızı sorgulama düşünme telaşı başladı. Çoğunluk yeni yıldan beklentilerini yazıyor. Geçen yılın muhakemesini yapanlarımız da var. Ben de ise zaten hep bir iç hesaplaşma hali mevcut olduğu için sık sık düşünüyorum yaşadıklarımı. Kızlarımla da konuşuruz bol bol bunları, hayatı, yaşadıklarımızı…
Her onlarla konuştuğumda yaşadıklarımdan hiç pişman olmadığımı görüyorum.
Yaptıklarım değil de genelde ertelediklerim, yapamadıklarım pişmanlığım olarak kalmış.
Binbir mücadele ile geçti ömrüm. Zulme direndim, acı çektim pişman olmadım. Gurbete gittim pişman olmadım. Benim Almanya’da olduğum şehir, liman şehriydi. Gemilerle komşu ülkelere gidiliyordu. Çok istedim. Ama ne zaman, ne de para ayarlayabildim. Ya yeterince çok istemedim ya da yaşarken tadını çıkarmayı yeni öğreniyor olduğum için kendimde hak görmedim o zamanlar. Ama şimdi pişman oluyorum işte yapmadığım için.
Yapamadıklarımın pişmanlığını fark ettiğimden beri de daha çok söylüyorum sevdiklerime onları sevdiğimi,
daha çok kokluyorum çiçekleri
daha çok seviyorum kedileri
daha çok izliyorum gün batımlarını
daha çok durup nefes alıyorum
canım kahve mi istiyor, üşenmeyip kalkıp koklayarak yapıyorum, taze kahve kokusuna doyamıyorum
daha çok konuşuyorum çocuklarımla
daha çok hayır diyorum zamanımı çalmak isteyenlere
daha çok kitap okuyorum
daha çok çiçek alıyorum evime ve çok seviyorum hepsini ayrı ayrı.
Çünkü her geriye dönüp baktığımda
güldüğüm anlarım geliyor aklıma
ağladığım anlarım geliyor
sevdiğim insanlarla olan muhabbetlerim ve
sarılmalarım geliyor
koşturmalarım geliyor
telaşlarım, çabalarım, iç hesaplarım geliyor. Ama evi ne zaman aldım, arabam hangi marka oldu, ne çeşit markalar giydim hiç hesabını tutmamışım. Evet insan ister onları da ama onlar yer etmiyor gönülde, ruhta. Bir gün o son nefeste hatırlayacaklarım için yaşamayı öğrenmek istiyorum yeni yılımda. Gerçi ben yeni yılları, zamanı parçalamaları, hatta zamanın kendisini hiç anlamam ki!
