18.01.2023 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.
Son dönemlerdeki okumalarım beni hep Adem ile Havva üzerinden dünyanın yaratılışı ve insan üzerinde düşünmeye yöneltiyor. Çocukluğumuzdan beri duyduğumuz bu hikayelerin özünü ve anlamını anlamaya çalışıp ağaç, yasak, elma gibi şekillere takılmadan ne söylenmek istiyor duymak ve anlamak istiyorum. İnsanı anlamak istiyorum.
Zaten yaşam hep bir anlam arayışı değil mi? Bunu anladığımdan beri sadece sorgulayan gözlerle bakıyorum bütün bildiklerime. Zihnime ulaşmış bilgileri bir de kalbimden geçirmeye çalışıyorum. İnsanın sadece beden olmadığını anladığım gibi sadece zihinle olmayacağını da kabul ettim. Zihnimin ötesine zorluyorum. Gönlümü anlamaya çalışarak maddenin arkasındaki manaya heves ediyorum. Bu deryadan nasibim ne kadar bilmeden, neye talip olduğumu bilmeden Rabbime sığınarak yürümeye çalışıyorum. İnsanın kendisinden kaçmadığında en derininde hissettiği, onu özündeki arayışa sürükleyen boşluk duygusu ve de birliğe duyulan hasret şekillendiriyor bütün anlama çabalarımı.
Hiçlik ve birlik…
Varlığı anlamak için önce o içimizi yakıp kavuran boşluğa dönüp bakmamız, onun içimizi yakan varlığını kabul etmemiz lazım ki oradan inşa etmeye başlayalım.
Adem ve Havva o birliğin cennetindeyken ve tamken insan olmanın doğası gereği irade ile imtihanlarına başladıklarında onlara gösterilen, kendilerine bakıp gördükleri o kendileri ve diğeri ile yani ayrılıkla yüzleştiklerinde, o birlik ayrıştığındaki acı aslında o boşluk. Ve orda başlayan o yeniden bir olmanın, tam olmanın, cennette olmanın arayışı bütün arayışların özü.
Bu bildik duyguyu arayarak hayata başlamak aslında rehberini yüreğinde taşımak gibi bir şey…
Bu Rabbın insana, insanlığını o ilk anda göstermesi. İradeyi vererek melekten ayırıp, hata yapma özgürlüğüyle dünyaya göndermesi nasıl güzel bir öğretici, nasıl güzel bir af kapısı. Sen zaten melek değilsin, senin iraden var ve bu iradenin bedelleri varı dünyanın yaratılış hikayesinin özüne sindirmek nasıl bir büyüklük!
Ademe sermaye olarak zamanı, donanım olarak kelimeleri ve bellek olarak ta aşkı vererek bütün hayatın özünü yüreğimize emanet eden Rabbim, büyüklüğünün ve merhametinin önünde secde ediyorum…
Kaldır gözümüzdeki perdeleri ve donat yüreğimizi sevginle…
