09.05.2023 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.
Bir gün uçakta giderken, daha tam yükselmemişti, aşağıda giden arabaları izliyordum ve onların girdiği yolu ve önlerindeki tercihleri görebiliyordum. O zaman kaderin, bu yukarıdan bakış olduğunu düşünmüştüm. Onların tercihlerini önceden bilebilmek ve hala bunun onların kendi tercihi olması bu olsa gerek demiştim.
Bir keresinde gene ben böyle kaderi anlamaya çalışırken madem her şey yazılmış benim rolum ne derken rol kelimesi beni kendime getirmişti. Eğer rolü oynayanın hiç önemi olmasaydı oyunculuk mesleği olmazdı. Her oyuncu kendinden bir şeyler katıyor filme ki bazen senaryoyu bile yönlendiriyorlar. Geçenlerde de Yılmaz Erdoğanın benzer bir kaderi anlatan videosuna denk geldim. Ben kadere inanırım dedikten sonra, kaderin Allah’la kul arasında ortak bir çalışma olduğunu belirten konuşması çok samimi gelmiş ve bende bir pencere daha açmıştı.
Geçenlerde konuştuğum bir arkadaşın ise hayat öyküsünde aslında hep teslim olduğunu ve yürünmesi gereken yolu yürüdüğünü görünce de önce bir içten kızmış bizim bin bir emekle geldiğimiz yol ona ikram edilmiş gibi düşünmüştüm. Üniversite hayali bile kurmazken, anne babasının kavgası üzerine dersaneye gönderilip sınava hazırlanmış ve kazanmıştı. Oysa ben hem kazanmak hem bitirmek için ne mücadeleler vermiştim.
Bugün okuduğum kitap ve izlediklerim ise bende apayrı pencereleri açtı. Bazen bir cümle, bir bakış, bir dokunuş domino etkisi yaratıp her şeyi değiştirebiliyor bu hayatta.
Olması gerekenler oluyor ve insan bunlara kendince katkılarla yolunu yürüyor. Bundan öncesi için kendimce kolay bir yol yürümedim. Ama şimdi bu bakışla her şeye rağmen iyi ki deyip bundan sonrasını bilmesem de yürümeye devam edeceğime, yürürken de dokunabildiğim kadar yüreğe dokunup, bu yolda bana eşlik edenleri görüp, selam vererek devam edeceğime niyet ettim.
Benden daha fazla ne olur bilmem, bu güne kadar mücadele ile gelmişken bundan sonra gene öyle mi geçer, yoksa akışına bırakarak mı yaşamak lazım hala bilmem ama bildiğim tek şey var. Rastlaştığım gönüllere kendimce bakmak dokunmak…
Çünkü o gönüller Rabbin makamı ve oralardan bize tutulan aynalar var.
Ya nasip ya kısmet…
