25.11.2021 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.
Bu dünyada aldığımız ilk nefesimizden beri hatta anne karnındaki ilk anlarımızdan beri neler yaşıyoruz acaba? Bunun ilk yılları yok hatırımızda. Ne kadar çabalarsak çabalayalım hatırlayamayız annemizin bizi nasıl beslediğini, gözlerimizin içine bakıp neler anlattığını, hangi şarkıları mırıldandığını.. Acaba kimler kucağına aldı, sevdi bizi, kimler girdi çıktı hayatımıza. Belki komşu çocukları yüzümüzü çizdi, bir tokat attı canımızı acıttı, misafir gittiğimiz evlerde hangi müzikler çaldı acaba, hangi filmler izlendi hangi konular konuşuldu? Bunların hepsi bizim yaşadığımız anlar, anılar, geçmişimiz olduğuna göre bir yerlerimizde saklıyor muyuzdur o zamanları? Yada yok olup gittiler mi zamanla birlikte onlarda? Bunun böyle olmadığını duyduğumuz bir parçanın bizi hiç bilmediğimiz bir yerlere götürmesinden anlıyoruz aslında. Tıpkı Farsça bir müziğin beni çocukluğumun geçtiği Mardin sokaklarına götürdüğü gibi. Haydar Demirtaş’ın kısa belgesellerinde kendimden bir şeyler bulmamda da o zamanlar o topraklar o hava mı var acaba.. o toprağın yetiştirdikleriyle havasıyla suyuyla büyüyünce sadece bedende mi bırakır izlerini? Ruh kalp nasibini almaz mı sanır insanoğlu… sebepsiz dalmalar boşuna olabilir mi hiç?.. Yada yüzümüze değen ılık rüzgarın, göz kapaklarımızın üzerine düşen güneşin kızıllığının yüreğimizi derinden sarsması? Yada bir koku hissedip dalıp gitmiyor muyuz bilinmezlere.. hatırlamak istiyoruz ama yok sadece duygusu kalmış geriye… bizim çocukluğumuzda ağıt içeren hikayelerin olduğu sarı sayfalar vardı. askere giden adamın yıllar sonra döndüğündeki oğlunu tanıyamaması anlatan ağıt şeklindeki hikaye tanıdıktır belki bazılarımıza. Bu ağıtları okuyarak büyüyünce mi, zihinlerin bir yerlerinde kalan o melodilerden mi yada onlarca diğer yaşanmışlıklar mı bu yüreği acılara ve okumaya bu kadar hassas yapan şey… daha geçmişini ve yarın nerde nasıl olacağını bilmeyen bizlerin bugünümüzde bir şeylere kapılıp kendini fark etmemesi ne acı. kendimizi bulma yolculuğumuz öyle kıymetli ki.. Rabbim kendinin farkında olmayı ve bu yolculuğun hakkını verebilmeyi nasip etsin dünümüzle bugünümüzle yarınımızla…
