25.07.2022 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.
Hepimizin hayatına anlık dahil olmuş isimsizler vardır mutlaka
Bir şekilde bir yerlerde yolumuzun kesiştiği, ismini hatta yüzünü bile hatırlamadığımız halde bir sözü, bir tavrıyla hala hayatımızda olmaya devam edenler.
Sözün etkisi bu kadar kuvvetli ve hayatın bir yerlerinde ara ara hatırlanacak kadar tesirliyken sözümüzü neden israf ederiz?
Söz de mi israf olur demeyin, olur!!
Söylenmeyen söz yürekte israf olurken, önünü arkasını, karşınızdakini düşünmeden söylenen her söz de dilde veya muhatabının yüreğinde israf olur.
Mesela 28 şubat sürecindeyiz ve biz derslere katılamıyoruz.
Alınmayacağımızı bile bile okula gelmeye ve amfi kapılarında şansımızı denemeye devam ediyoruz.
Anatomi sınavı var. Meşhur zilli sınav.
Çok merak ediyorum aslında. Ve zaten bir tıp öğrencisi için anatomi en merak edilen derstir. Üst sınıflar anatomi atlasından her satırın ezberleneceğini söylerler yeni gelenlere. Acaba ben de öğrenebilir miyim diye heyecan yaparsın.
Derslere hiç almamışlarken sınava da almayacaklardı belliydi ama bekliyordum kapıda.
Bir arkadaş geldi dedi ki;” ne şanslısın, sen sınava girmeyeceksin”
Ben öyle afalladım ki sadece uzun uzun ona, sınav kapısına, heyecanla bekleyen ve tekrar yapan diğerlerine, benim gibi giremeyecek olanlara bakıp toparlanmaya çalıştım.
Hala soruyorum “ben gerçekten şanslı mıydım?”
O sözün anlamı neydi?
Bilerek mi söyledi?
Konuşup heyecanını yenmek miydi sadece derdi?
Almanyadayım. Ev bakıyorum kendime. Orda tanıştıklarımdan birileri de var yanımda. Ev biraz kötü gibi. Ama kirası uygun. Ben düşünürken, tanıdığın yanında gelen kişi dedi ki ”aman sanki Türkiye’de hangi şartlarda yaşıyorlar ki. Otursun İşte burda ne olacak?”
Aslında ben oraya iyi yaşamak için gitmemiştim yada Türkiye’de yokluk yaşadığım için de kaçıp gitmemiştim.
Ben neden o eve layık görülmüştüm?
O evden daha kötüsünde de kaldım.
Ama senin iyiye layık görülmemen farklı bir inciten, üstten bakış ki çok üzüyor.
İki olayda da kişileri hatırlamıyorum. zNe isimleri ne yüzleri aklımda.
Ama söyledikleri ve etkisi aradan yıllar geçse de kazınmış zihnime.
Onlar eminim ki hiç hatırlamazlar bile o günleri.
Böyle çok örnek var hatıralarımda.
Söz de Allah’ın kuluna emaneti israf etmemek gerek…
