12.12.2022 tarihinde Instagram’ da yayınlanmıştır.
Buradan bakınca görüyorum daha ne kadar yolu var o minik yaprağın… nasıl bir mücadele verecek görüyorum…Daha topraktan o boynunu uzatırken ne kadar zorlandı görüyorum…
Biz de böyle geldik dünyaya…
Ne ara unuttuk doğarken aldığımız nefes için verdiğimiz çabayı..
Ne ara unuttuk yürümek için düşe kalka verdiğimiz emeği..
Konuşabilmek için bir yıl herkesin gözünün içine susarak baktığımızı ve derdimizi bir şekilde anlatma çabamızı…
İnsan bir hengameyle doğuyor büyüyor ve bir yaştan sonra yavaş yavaş sorgulamalar farkındalıklar başlıyor..
Ayağın takılmaları, yolda bir şeyler yokken bile düşmeler, telaşlar, kaygılar başlıyor…
Yolun başındasın ve sanki sen çabalayıp didinmezsen, hep güçlü olmazsan, bir kez düşersen kaybolursun, bitersin sanıyorsun. Ama öyle değilmiş… hep umut varmış ve var olacakmış…
Bunu her düştüğünde ağlaya ağlaya kalkmış, bazen kalkamamış günlerce düştüğü yerde debelenerek ağlamış, bazen vazgeçip geri dönmüş, bazen sevmeyip yolunu değiştirmiş, bazen koşmuş, bazen durmuş, bazen itilip düşmüş, bazen ayağı kayıp düşmüş birinin, 5yolun bilmem neresine gelmiş birinin bile geriye bakarak, buradan bugününden söylemesi kolay biliyorum..
Ama hatırlıyorum…
Ta yüreğimin derinlerinde biliyorum o yollar kolay yürünmedi biliyorum. Almanya’da bir gün masanın başında ağlaya ağlaya kendime dedim ki, bu yaşadığın sıkıntılar ileride önüne ne mükafat getirirse getirsin bu yaşadığın acıya değmeyecek unutma..
Ama ben deniz kenarında soğuk rüzgarı bütün benliğimi dondururcasına içime çekerek, acımı da dondurmaya çalışırken biliyordum ki; güneş bir gün gene doğacak..
Hep güzelliklerden konuşurken “ama” diyoruz ya demeyelim..
Artık dilimizi değiştirelim..
Üslubumuz kimliğimiz olur bilelim…
Zorluklardan bahsederken “ama” diyelim
Evet kış soğuk ama kar çok güzel diyelim, ama yaz gelecek gene diyelim…
Biraz üşüyeceğiz ama sıkı giyinelim, sıcak sohbetler yapalım, birbirimize sıkı sarılalım diyelim…
Tutalım birbirimizi kayıp gitmesine izin vermeyelim sevdiklerimizin… tek bir yaprak bile düşmesin umutsuzluktan dalından…
